Ay Tatlım Esnek Ol Biraz

Sabah uyandığında kuşlar cıvıldıyordu. Evden çıkmak için çok vakti yoktu, dün akşamdan bütün eşyalarını hazırlamıştı. Hava durumu bulutlu gösterdiği için gri çantasını ve mavi elbisesini çıkarmıştı. Elini yüzünü yıkadı ve üstünü değiştirmek için tekrar odasına döndü. Peki, neden kıyafetleri dün bıraktığı yerde değildi? Bütün dolabın altını üstünü getirdi. Acaba annesi dışarıda unuttuğunu zannedip geri mi asmıştı? Bulamadı. “Karıştırıp Ayşe’nin dolabına mı koydu acaba?” Kız kardeşi ondan önce uyanmış ve arkadaşlarıyla gezmeye gitmişti. Onun dolabında da bulamadı. Kıyafetlerini ararken vakit gittikçe daralıyordu. Bir an önce evden çıkmazsa vapuru kaçıracaktı. İşin garip tarafı, çantası ve ayakkabıları bıraktığı yerdeydi sadece elbisesi yoktu. Telaşla etrafta dolaşırken mutfakta fasulye ayıklayan annesine rastladı. 

- Anne, mavi elbisemi gördün mü?

- Hangisi?

- Hani ucunda fırfırı olan.

- Sanki sabah kardeşin giymişti onu ama istersen bir ara sor.

- Ne? İyi de ben onu akşamdan hazırladım, çantamın yanına koydum.

- Bilemiyorum…

İçeriye koştu, hızlıca kardeşini aradı. “Ayşe umarım bu kadar sorumsuzca bir davranış yapmamıştır.” Aralarında 3 yaş vardı sadece. Aynı okula gidiyor, aynı insanlarla görüşüyor, aynı beden giyiniyorlardı. Küçük yaştan itibaren her şeyi paylaşmak zorunda kalmışlardı. Ayşe’nin bir şikâyeti yoktu bu konuda. Olan Merve’ye olmuştu. Her doğum gününde ikisine birden hediye alınırdı. Gezmeye gidilecekse mutlaka abla kardeş giderlerdi. Ayşe yaramazlık yapsa bile “Olmaz şimdi kardeşin küçük onu tek bırakamayız, mecbur gelecek.” denirdi. Fakat aynı hatayı kendisi yapsa sanki dünyalar yanıyormuşçasına ev halkından tepki alırdı. 

Ayşe çok başarılı bir öğrenci değildi. Okulu çok sevmezdi. Merve ise okulda çok başarılı olmasının yanı sıra evde annesine de yardım ederdi. Kardeşi ne zaman bir hata yapsa peşini toplayan da o olmuştu. Evde ödevini unutsa teneffüste yapmasına yardım ederdi. Okulda biriyle tartışıp küstüğünde aralarını yapmıştı. Babası eve geç geldi diye ona bağırdığında ortamı sakinleştirmişti. İyi bir abla olmak için elinden geleni yapmıştı. Peki, Ayşe bunun karşılığını nasıl vermişti? Okulda arkadaşlarının önünde onunla alay etmişti. Öğretmenlerine ödevlerini başkasına yaptırmadığına dair yalan söylemişti. Babası cüzdanındaki eksik paranın hesabını sorduğunda suçu ona atmıştı. Merve Ayşe’nin yaptıklarına kızıp yardım etmediğinde de ailesinden azar işitirdi. 

Aradan yıllar geçtikçe ikisi de bireyselleşmişti. Kendi kıyafetlerini almaya, kendi arkadaş çevrelerini oluşturmaya, kendi hayat düzenlerini kuramaya başlamışlardı. Ayşe şimdi de, Merve’nin dolabındaki kıyafetlere göz koymuştu. Geçen hafta Merve’den habersiz beğenerek aldığı ve giymek için beklediği tişörtünü giymiş ve çite takılmıştı. Güzelim tişörtte kocaman bir delik açılmıştı. En sevdiği ve tek botu olan siyah botuyla okulda resim dersinde alçıya girmişti. Dün de giyip terlediği elbiseyi Merve’nin dolabına geri asmıştı. Annesine söylemesine rağmen “Ne yapayım kızım? Sen çalışıyorsun kendine güzel kıyafetler alıyorsun. O babasından aldığı harçlıkla geçinmeye çalışıyor, özeniyor. İdare ediver” cevabını almıştı. Evet, Merve çalışıyordu çünkü ailesine yük olmak istemiyordu. Çalışmamak Ayşe’nin kendi seçimiydi ve ailesi onun bu rahatlığına destek oluyordu. Merve bugün işi bıraksa babasının ona harçlık vermeyeceğinden hatta işi bıraktığı için kızacağından emindi.

Hayır, artık bugün de göz göre göre kenara ayırdığı elbisesini giydiyse bu son damlaydı. 

- Alo?

- Ayşe, odamda kenara koyduğum mavi elbisemi sen mi giydin?

- Şey, neden soruyorsun?

- Giydin mi, giymedin mi?

- Ya ben onu vereceksin sandım, baktım öyle duruyor sabah giyip çıktım.

- Nasıl bu kadar sorumsuz olabilirsin? Onu akşamdan ayırdığımı kendi gözlerinle gördün.

- Ay tatlım, esnek ol biraz. Her kardeş ablasının kıyafetlerini ödünç alır.

Merve hiçbir şey demeden telefonu kapattı. Sinirinden ağlamaya başladı. Nasıl bir insan bu kadar düşüncesiz olabilirdi? Merve’nin artık verecek başka bir şeyi kalmamıştı. Ama Ayşe zıddında aldıkça alıyor ve daha fazlasını istiyordu. Bir de her şey çok normalmiş gibi davranıyordu. “E her kardeş ablasının kıyafetlerini ödünç alır” diyordu. Bunu nasıl düzeltecekti? Ayşe’nin yaptığı hataları fark etmesini nasıl sağlayacaktı? Merve bir çıkmazdaydı…

İş yerinde arkadaşı olanları görüyor fakat iki kardeşin arasına girmekten çekiniyor, bir yorum yapmıyordu. Artık dayanamadı ve Merve’yle konuşmaya karar verdi. 

“Merve’cim görmüyor musunuz, siz kardeşinin sorumluluğunu aldıkça, onun önüne her şeyi serdikçe bu durum seni daha da rahatsız edecek bir hale gelecek. Ne olursa olsun, en başta onun kendi iyiliği için bu gidişe bir son vermelisiniz.” Merve arkadaşının söylediklerinin doğru olduğunu biliyor fakat bunu nasıl yapacağını bilmiyordu. Üzerinde anne ve babasının baskısı, “sen nasıl ablasın!” ithamları olacak ve her şey daha da kötüye gidecekti. Arkadaşı sanki içini okumuş gibi devam etti; “Her şeyin daha da kötüye gideceğinden korkuyorsan, korkma. Kardeşinin bu hale gelmesinde senin de payın olduğu için senin de canın yanacak biraz ama canımızı yakmayan hangi çözüm gerçek çözüm olabilir ki? Hep anı kurtararak geleceği nereye kadar feda edebiliriz? Anlık çözümler bizi sadece o anda rahatlatır ama daha büyük bir sorun olarak mutlaka karşımıza çıkar. Sizin yaşadığınız da bu işte. Hep anlık olarak çözdüğünüz için şimdi problem daha da büyümüş ve hâlâ çözüm için bir şey yapmayacaksanız emin ol, çok daha fazla acı çekeceğiniz durumlar sizi bekliyor olacak.”

Merve arkadaşlarının söylediklerini düşünmeye karar verdi, arkadaşına teşekkür etti. Bir aydınlanma ve rahatlama gelmişti zihnine.  

Eve döndüğünde, en net sesiyle kardeşine seslendi: “Elbiseyi yıkayıp ütüledikten sonra akşam yemeğine yardım etmen için annem mutfakta seni bekliyor olacak...” 

 *****

Deneyimsel Tasarım Öğretisi Kim Kimdir? Semineri, insan tanıma becerilerimizi geliştirmek ve buna göre iletişimimizi daha kaliteli bir seviyeye getirmek için tasarlanmış özel bir programdır. Bu programda, insanları ve kendimizi daha nitelikli ve detaylı tanıyabilmek için ihtiyacımız olan bilgiler sunulur. 

Deneyimsel Tasarım Öğretisi İlişkide Ustalık Programı, kolayca anlaşılabilen, hemen hayatınıza alabileceğiniz, faydasını tüm ilişkilerinizde görebileceğiniz ve yine tüm ilişkilerinizde kullanabileceğiniz üst versiyon bir programdır. 

Deneyimsel Tasarım Öğretisi Başarı Psikolojisi Semineri, benzersiz içeriğiyle baştan sona bir strateji eğitimidir. Tüm hayatınızda ve süreçlerinizde kullanabileceğiniz, kolayca anlayıp hemen hayatınıza alabileceğiniz ve faydasını toplamda kat kat görebileceğiniz stratejiler sunar.

*****