Kimsin Sen Osman?

Tüm dünyada insanların iyi yaptığı ya da yapamadığı şeyler mutlaka vardır. 

Bir de, her insanda diğer insanlarda olmayan, en iyi yaptığı bir şey vardır. Kimsenin onun kadar iyi yapamadığı bir şey… 

Düşünsenize, herkes yemek yapabilir.

Kimilerinin pek eli yatkın değildir, çok lezzetli olmaz. 

Kimileri iyi yapar, eli lezzetlidir.

Kimisi de vardır ki en iyi o yapar o yemeği.

Her konuda bu böyledir. 

Mesela yazar olmak.

İyi yazar olmak başka bir şeydir, en iyi yazar olmak başkadır. Birisi vardır ki kelimeleri onun gibi kullanan yoktur. Adeta dans ettirir kendi içinde. Başka hiç kimse o kelimeleri öyle bir araya getiremez. Nasıl olduğunu sorarsın. Çalıştım der... Evet çalıştın ama seni oraya götüren bir yol vardı.

Çünkü bir şeyi en iyi yapmak, herkesten farklı yapmak için bunun bir geçmişinin olması gerekir. 

Öykünün başında…

Çocuklukta başlayan ve seni o konuda en iyi olmaya hazırlayan olaylar…

Sana özel dizayn edilmiş bir senaryo…

Varman gereken noktaya ulaştıran puzzle parçaları… Hepsi birleştiğinde çıkar o resim ortaya. 

Osman için de öyle olmuştu. Yılın en iyi yazarı ödülünü almak için mahcup bir tebessümle sahneye çıkarken yine bunları düşündü. Nasıl bu kadar iyi olduğunu, kitaplarının edebiyat alanında örnek haline geldiğini anlatmasını bekleyen meraklı gözler vardı. 

Hangi birini anlatacaktı şimdi…

Yaşarken hayatın ona hiç acımadığını düşünürken aslında şu sahneye hazırladığını ne kadar anlatabilirdi? Mutlaka eksik kalacaktı hisleri. Olsun, dedi başladı sözlerine…

-      "Mardin'in bir köyünde dünyaya geldim ben. 2 yaşıma bastığım gün babamı kaybettim."

Her doğum günümde neden mezarlığa gittiğimi ya da mezar taşında neden doğum günümün yazdığını uzun süre anlayamamıştım. Bu olay beni dedeme yakınlaştırdı. Nereye gitse beni götürürdü. Yanından ayırmazdı. Onunla birlikte köy ağalarının sohbetlerine katılırdım. Burada dinlediğim insanların hikayelerini, büyüklerin bakış açısını, yorum farklılıklarını hikâyelerimde hep kullandım. Bir sürü hikâye biriktirmiştim cebimde. İleride yazar olacağımı hiç bilmeden…

9 yaşımda İstanbul'a geldik. Tam olarak yalnızlığı hissettiğim yer burasıydı. Sıfıra vurulmuş kafamla daha da belirginleşen kepçe kulaklarım, kapkara tenim ve şiveli konuşmamla içime kapanmam bir oldu. Hayat susmayı öğretti bana… Ne zaman konuşsam güldüler çünkü. 

Sonra dışına çıkamayınca içine içine büyüdü konuşacaklarım. Biriktiler…İleride yazar olacağımı ve biriktirdiklerimi o zaman aktaracağımı bilmeden.

12 yaşında işportacılık yapmaya başladım. Allah ne verdiyse… Çikolata, sakız, su, peçete…

Türkçeyi zor konuşan bir çocuk nasıl satış yapabilirdi? Para kazanmak zorunda olduğum için iletişim kurmak zorunda kaldım. Beni o zorlandığım anların yetiştirdiğini bilmeden... 

14 yaşımda plastik fabrikasına girdim. Buradaki insanlarla iyi anlaştığım ve işimi çok iyi yaptığım için sevilmiş ve dikkat çekmiştim. Çünkü iyi yapmaktan başka seçeneğim yoktu. 

Fabrikanın sahibi olan abi insan ilişkilerimi beğendiği için beni bir gazetenin sahibi olan kuzenine tavsiye etti. Artık gazetede çalışmaya başlamıştım. Editörün yanına bir sandalyeye oturttular beni. Yaşım 15. Her gün 20 köşe yazısı geliyordu faksla. Sene 1995. Bu yazıları bilgisayara geçirmek zorundaydım. Bilgisayarla işe başlayınca ilk defa karşılaşan ben, 2 yıl boyunca her gün 20 köşe yazısını okudum ve bilgisayara yazdım. Bu benim işime nerede yarayacak diye düşünsem, aklıma bile gelmeyecek bir öykü dizayn olmuştu. 2 yılın sonunda o gazetede benden daha hızlı klavye kullanan ve daha çok kelime bilen yoktu. Kelime haznemi geliştirmek istesem daha başka nasıl geliştirebilirdim ki?

Benim nereye gideceğimi bilen, beni oraya hazırlıyordu. Artık tutamıyordum kelimeleri, dökülüyordu ağzımdan… 

Yazmak için beklemeye gerek yoktu, kalemi tuttuğum anda aklıma gelirdi dedemin öyküleri…

Şimdi buradayım. Karşınızda. Nasıl bu noktaya geldiğimi merak eden bakışların karşısında… Cevabını nasıl vereceğimi bilmediğim bir sorunun karşısında… Bildiğim bir şey varsa; neyse o iyi yaptığını bildiğin şey hayatında, tutun ona. Sadece yapmaya devam et, hayat kapılarını açacaktır sana.

Hayatın seni hazırladığı şeye sahip çıkar ve yapmaya devam edersen, yapamadıklarını yapabilir birine dönüşürsün. 

Mardinli küçük Osman da bilmiyordu Yetim Osman olacağını…

Yetim Osman da bilmiyordu İstanbullu Osman olacağını…

İstanbullu Osman da bilmiyordu işportacı… sonra işçi… sonra gazeteci ve en son Yazar Osman olacağını…

Deneyimsel Öğreti, yaptığını en iyi yapmanda destek olurken tıkandığın noktaları çözmede yardımcı olur. Bunu da gerçeği anlatarak yapar. 

 *****

Deneyimsel Tasarım Öğretisi Kim Kimdir? Semineri, insan tanıma becerilerimizi geliştirmek ve buna göre iletişimimizi daha kaliteli bir seviyeye getirmek için tasarlanmış özel bir programdır. Bu programda, insanları ve kendimizi daha nitelikli ve detaylı tanıyabilmek için ihtiyacımız olan bilgiler sunulur. 

Deneyimsel Tasarım Öğretisi İlişkide Ustalık Programı, kolayca anlaşılabilen, hemen hayatınıza alabileceğiniz, faydasını tüm ilişkilerinizde görebileceğiniz ve yine tüm ilişkilerinizde kullanabileceğiniz üst versiyon bir programdır. 

Deneyimsel Tasarım Öğretisi Başarı Psikolojisi Semineri, benzersiz içeriğiyle baştan sona bir strateji eğitimidir. Tüm hayatınızda ve süreçlerinizde kullanabileceğiniz, kolayca anlayıp hemen hayatınıza alabileceğiniz ve faydasını toplamda kat kat görebileceğiniz stratejiler sunar.

*****