Vaadedilmişse Bu Çaba Niye

Nisa teyze torunlarıyla oturuyordu. Üç torunundan en büyüğü Ege, on yaşındaydı ve çok hareketliydi. Aynı zamanda hırslı bir çocuktu. İstediği bir şey için yapmayacağı şey yoktu. Doğru veya yanlış diye düşünmez, sonuca ulaşabilmek için her yolu mübah görürdü. Ortanca torun Yaren ise akıllı, daha gerçekçi bir çocuktu. Ama biraz korkaktı. Cesaretini toplayıp gerçeği dile getiremiyordu. 

En küçükleri Deniz ise henüz 2 yaşındaydı ve o da en az Ege kadar hareketliydi. Torunları dizinin dibinde oynaşırken, Nisa Teyze keyifle onları izliyordu. Az önce mutfağa doğru giden Ege, elinde bir kutu kakaolu sütle geri dönmüştü. Onu gören Deniz de süt içmek istedi ve aralarında bir itiş kakış oldu. Yaren, olaya karışmadan babaannesinin dizinin dibinde oturuyordu. Nisa Teyze, ağrıyan ayaklarına rağmen kalkıp onlara müdahale etti. "Yavrum ne oluyor? Bir süt için olacak şey mi!?" 

Ege sinirli bir sesle "Süt benim." dedi. “Annem bana aldı." 

"Oğlum tamam da ne olur azıcık kardeşin de içiverse?"

"Olmaz… Ben içeceğim. Çünkü annem bana aldığını söyledi."

Bu sırada Deniz hala yerinde durmuyor ve yarım yamalak konuşmasıyla "Süt, süt…menim menim" diyordu. Yaren ise hiç bir şeye karışmadan oturuyor, olanları izliyordu. 

Nisa Teyze gün görmüş bir kadındı. Olayların böyle konuşarak çözülemeyeceğini anlamıştı. "Gelin bakalım size bir hikaye anlatayım" dedi. 

"Bir zamanlar bir ülke varmış. Harita üzerinde belirlediği bir alanın kendisine ait olduğunu savunurmuş ve bu topraklara 'vaad edilmiş topraklar' dermiş. Belirlediği bu alan gerçekte kendisine ait değilmiş. Hatta kendileri oraya, sonradan gelmişler. Ama bu topraklarda hak iddia etme iznini ALLAH’tan aldıklarını söylerlermiş... 

Bu toprakları ele geçirmek için, toprak sahiplerine yapmadıklarını bırakmıyorlarmış. O bölgelerde yaşayan insanları bombalıyor, evlerini yıkıyorlarmış. Çocukları en acımasız şekilde öldürüyor, kısacası kendi keyiflerine göre işkence ediyorlarmış. O bölgeyi kendi sınırlarına dahil etmeye çalışıyorlarmış."

Çocuklar Nisa Teyze’nin hikayesini pür dikkat dinliyorlardı. Yaren araya girdi ve "Peki, gerçekten ALLAH onlara o toprakları vaad etmiş miydi?" dedi.

Nisa Teyze gülümsedi…

"Vaad etmek, söz vermek demektir güzel torunum. İnsanlar birbirlerine söz verip tutmayabilirler. Biz de bunu biliriz. Ama sözünü tutacağını kesin bildiğin insan, sana bir söz verdiğinde kaygılanmazsın. Zaten dediğini yapacak diye emin olur ve rahatına bakarsın. Ama eğer o kişi söz vermemiş ama sen etrafına söz vermiş gibi bilgi vermişsen, yalancı çıkmamak için harekete geçersin. Olmazı oldurmaya çalışırsın. Kendi sözünü hala değerli tutmak için, çirkin şeyler bile yapabilirsin."  

Bu defa Ege araya girdi:

"Ama ya ALLAH gerçekten vaad etmişse ve onlar ALLAH'ın sözünü yerine getirmeye çalıştıysa?"

Nisa Teyze Ege'nin tam da kendine göre bir soru sorduğunu düşünerek yine gülümsedi. 

"Benim ilk göz ağrım, sözü veren ALLAH ve ALLAH asla vaadinden dönmez. Eğer gerçekten ALLAH onlara böyle bir vaad verdiyse,  vaadi gerçekleştirecek olan kendisi değil mi? ALLAH sözünü gerçekleştirebilmek için bizlerin yardımına ihtiyaç duymaz ki...  Zamanı gelince, koşullar her ne olursa olsun vaad edilmiş topraklar onların olur zaten.”

Çocuklar önüne bakıp düşünmeye başlamıştı. 

Nisa Teyze devam etti:

"Onlar, insanlara zulmederken, bir de sessiz kalanlar vardı. Onlar cesaret edip müdahale edebilseydi bu kadar kan dökülmezdi. Aslında iki taraf oluştuğunda, olaylardan bağımsız üçüncü bir taraf, hakemlik yaparsa işler çözülür. 

Şimdi söyle bakalım Yaren'ciğim, annen gerçekte sütü kime almıştı?" Çocuklar sözün buraya bağlanacağını düşünmemişti.

Ege, gözlerini dikmiş Yaren'e bakıyordu. Yaren de yere...  

Nisa Teyze, Ege'ye baktı.

“Eğer annen gerçekten sana almışsa, kaygılanmana gerek yok. Ama küçük kardeşinin sana gücü yetmiyor diye hakkını yiyorsan o zaman kaygılanabilirsin." dedi gülümseyerek…

Babaannesinin gülmesinden cesaret bulan Yaren, "Annem hepimize süt aldı, biz içtik ama Deniz içmedi!” dedi kısık bir sesle. 

Ege, Yaren'e kızmaya çalışsa da Nisa Teyze araya girerek "Haydi bakalım, tutun elimden de markete gidelim” dedi. Çocuklar sevinerek yerlerinden kalktılar. 

Nisa Teyze Deniz’i kucaklarken çocuklara da; “Hikayenin sonunu merak etmediniz mi?” diye sordu.  "Eveeet" dediler hep bir ağızdan ve çıktılar evden…

Bilirdi Nisa teyze vaad edilen elbet gerçekleşir. 

İnsan sadece en büyük düşmanına yenilir; nefs!

Bir şeyler gecikiyorsa, hemen karşılık verilmiyorsa, ayrışmak içindir.

Ayrışma; tarafları netleştirir. İnsan, neyden ayrışıp, ne ile birleştiğine dikkat etmeli…

*****

Deneyimsel Tasarım Öğretisi Kim Kimdir? Semineri, insan tanıma becerilerimizi geliştirmek ve buna göre iletişimimizi daha kaliteli bir seviyeye getirmek için tasarlanmış özel bir programdır. Bu programda, insanları ve kendimizi daha nitelikli ve detaylı tanıyabilmek için ihtiyacımız olan bilgiler sunulur. 

Deneyimsel Tasarım Öğretisi İlişkide Ustalık Programı, kolayca anlaşılabilen, hemen hayatınıza alabileceğiniz, faydasını tüm ilişkilerinizde görebileceğiniz ve yine tüm ilişkilerinizde kullanabileceğiniz üst versiyon bir programdır. 

Deneyimsel Tasarım Öğretisi Başarı Psikolojisi Semineri, benzersiz içeriğiyle baştan sona bir strateji eğitimidir. Tüm hayatınızda ve süreçlerinizde kullanabileceğiniz, kolayca anlayıp hemen hayatınıza alabileceğiniz ve faydasını toplamda kat kat görebileceğiniz stratejiler sunar.

*****