Gül Dikeninde Gün Batımı

 

Gül dikeni benim adım. Gün batımını seyre daldığım saatlerdeyiz. Benim gibi onlarca diken, şuan aynı güneşe bakıyoruz. Gitti gidecek; yeniden doğmak üzere… Küçüğüm henüz… Diğerleri kadar güçlü değilim. Güçleneceğime olan inancım, büyüklerime bakınca artıyor. Küçük, büyük, hepimiz, aynı gün batımını izliyoruz. 

Isındım gün boyu, sıcacık oldum. Beni ısıtan, uzaklaşıyor dağlar arkasından… Tüm gelişler de gidişler de hoştur bize… Güzel karşılar, güzel yolcu ederiz. Doğarken görememiştim güneşi; o tarafta büyük kardeşlerimden biri vardı. O seyredebiliyor diye çok mutlu oldum… Doğarken ayrı güzel, batarken ayrı… 

Hay ALLAH; üzerime minik bir sinek kondu. Ne kadar da narin bir konuş. Aynı dili konuşamıyoruz ama… Hoş gelmiş… Birlikte izliyoruz… 

Onlarca dikenden bir tanesiyim ben… Aynı dala tutunmuş onlarca diken… Ve bir de gül… O asil, hoş duruşu ile kusursuzun eseri olan gül… Aynı daldan olan bir dalın üzerinde…. O da aynı yöne bakıyor; gün batımını izliyor. Hafif hafif salınıyor dalında. Ne kadar da güzel bakıyor. 

Kimimiz gül, kimimiz diken… Aynı dala tutunmuşlarız biz… Aynı güneşi seyreden… Bazılarımızla mesafemiz var… Bazı dalda dikenler daha yoğun. Bazı dallarda bir iki… Güller daha uzak; onlar bizden daha çok istiyor güneşe ulaşmayı… Nihayetinde hepimiz bir dal üzerindeyiz… Aynı güneşi seyrediyoruz; kimi daha çok görüyor kimi az…

İnsan da izliyor gün batımını… O göz yuvasından seyre dalmış. Göremedi benim de gün batımını izlediğimi… Benim gibi diğerlerinin de aynı yöne doğru olduğunu… Sivri, can yakan bir şey olarak gördü beni… Bilemedi o sevdiği gülün bana ihtiyacı olduğunu… Sevdi kokladı onu; ne güzel… Ama beni koparmak istedi… Ben olamadığı için, benden olamadı. Ve ne yazık ki canımı yaktı. 

Ben insanlaydım aslında, aynı yöneydik. Onun olmaya değer görmediği için beni, onun olmasını istediği gül için, beni yok etmek istedi. 

"Oysa ki seninle olanlar, senin olmasa da sevebilmeyi becermeliydi insan..." der Deneyimsel Tasarım Öğretisi.

Benim adım gül dikeni, gün batımını izliyorum… Az önce bir kardeşimi daha katlettiler. Kendilerine yazık ettiler… İnsanlar… Çoğu hüsranda, azı iyilerden olan insanlar… Keşke, benim gözümden görebilselerdi gerçeği… 

Aynı yolda olduktan sonra, kalsak da hoş, koparılsak da… Yoldaş olmak için, yan yana olmaya ne hacet… 

Ey unutan; insan, bencilliğin bakış açısından ibaret oldu her şey… Sadece bir dekor olarak gördün gül dikenini… Oysa ki o da senin gibi bir canlıydı. Bağ kurmak hiç aklına gelmedi. Ama biz zaten bağlıydık ki…

*****

Deneyimsel Tasarım Öğretisi Kim Kimdir? Semineri, insan tanıma becerilerimizi geliştirmek ve buna göre iletişimimizi daha kaliteli bir seviyeye getirmek için tasarlanmış özel bir programdır. Bu programda, insanları ve kendimizi daha nitelikli ve detaylı tanıyabilmek için ihtiyacımız olan bilgiler sunulur. 

Deneyimsel Tasarım Öğretisi İlişkide Ustalık Programı, kolayca anlaşılabilen, hemen hayatınıza alabileceğiniz, faydasını tüm ilişkilerinizde görebileceğiniz ve yine tüm ilişkilerinizde kullanabileceğiniz üst versiyon bir programdır. 

Deneyimsel Tasarım Öğretisi Başarı Psikolojisi Semineri, benzersiz içeriğiyle baştan sona bir strateji eğitimidir. Tüm hayatınızda ve süreçlerinizde kullanabileceğiniz, kolayca anlayıp hemen hayatınıza alabileceğiniz ve faydasını toplamda kat kat görebileceğiniz stratejiler sunar.

*****