Sevgili Günlük - İlişki

 

Sevgili Günlük,

 

Dertler nasıl derya olur diye anlam veremezken… Veremediğim anlamın kör kuyularına düştüğüm bir gündü…

 

İnanır mısın, bu hayatta neyi anlamadıysam, bana anlattı hayat… Bazen seve seve, bazen döve döve… “Bu nasıl olur” dediğim ne varsa yaşadım… Çocuklarım, iş hayatım, eşim…

 

Ah eş, ah evlilik… Ne zor bir müessese. Yürüten nasıl yürütüyor anlamıyorsun, anlasan da işine gelmiyor yapıyorsun valla bazı şeyleri. Eşimle rüya gibi başlayan evliliğim… Şimdi dilimin varmadığı bir rüya çeşidine vardı…

 

Hangi sürece girerse girsin insan, hep iyi gideceğini düşünür ya…

Hangi süreçte “hep” kazanabilmiş ki…?

 

Evlilik de böyle işte… “Benimkisi öyle değil, benimkisi farklı diğerlerinden” diye başladığın… “amaan hepsi aynı” ile devam eden bir süreç.

Her evlilik böyle değil tabi ki… Benimkisi biraz öylelerinden…

 

İlişkide bazen bir taraf “saçımı süpürge ettim veya varımı yoğumu verdim” cümleleri kurar… Klişe zannedersin sen de... İnan böyle. Yapıyorum yapıyorum, yaranamıyorum. Yeter artık diyesim gelse de sus, diyorum içimden. Ama bazen inan olmuyor.

 

Soru sorduğunu duyar gibiyim… “Ne oldu da bu hale geldiniz?” Ne de olsa sana güzel günlerimi yazmışlığım da çok…

 

Bir eşin, bir eşe verebileceğinden daha fazla imkan, fedakarlık, ilgi vermiş olabilirim… Ne yapsa yaranılmayan insan ben değilim yani… İlginç bir şey daha söyleyeyim; belki itiraf dersin buna: Şu anki mutsuzluğumun sebebi de belki benim. Belki üzüldüğüm için gelip yazıyorum sana. Belki birazdan içeri gidince yine devam edeceğim yaptıklarımı fazlasıyla yapmaya. Ama içten içe biliyorum ki bu kadar fazla yaptığım için bu haldeyim… Senden başkasına da demeye gücüm var mı bilmiyorum ama… 

 

Biliyor musun, bazen “zaten bunları yapman gerekiyordu” diyerek kendimi hırpalıyorum; bile bile… Tıpkı, çocuğuma imkan vererek onu daha marifetli hale getireceğimi düşündüğüm gibi… 

 

Ama…

Anladım ki ilişki tek taraflı ihtiyaç görerek yürüyen bir süreç değil…

 

Anladım ki  fedakarlık adı altında yaptıkları insana taviz gömleği oluyordu…

 

Anladım ki insan vererek bir yere kadar mutlu edebilirdi…

 

Bence güzel şeyler anladım da...

Yıllardır alıştırdığım ve alıştığım bu düzeni, nasıl dengeye getireceğim?

 

Ve anladım ki, mesele anlarken çözümü de bulabilmekti…

 

Anladıysam, çözüm yanı başında olması gerekmez miydi?

 

Çözüm…

Nerede?

Görsem…

Yapabilir miyim?

 

Sence günlüğüm, benim buna gücüm var mı?

  *****

Deneyimsel Tasarım Öğretisi Kim Kimdir? Semineri, insan tanıma becerilerimizi geliştirmek ve buna göre iletişimimizi daha kaliteli bir seviyeye getirmek için tasarlanmış özel bir programdır. Bu programda, insanları ve kendimizi daha nitelikli ve detaylı tanıyabilmek için ihtiyacımız olan bilgiler sunulur. 

Deneyimsel Tasarım Öğretisi İlişkide Ustalık Programı, kolayca anlaşılabilen, hemen hayatınıza alabileceğiniz, faydasını tüm ilişkilerinizde görebileceğiniz ve yine tüm ilişkilerinizde kullanabileceğiniz üst versiyon bir programdır. 

Deneyimsel Tasarım Öğretisi Başarı Psikolojisi Semineri, benzersiz içeriğiyle baştan sona bir strateji eğitimidir. Tüm hayatınızda ve süreçlerinizde kullanabileceğiniz, kolayca anlayıp hemen hayatınıza alabileceğiniz ve faydasını toplamda kat kat görebileceğiniz stratejiler sunar.

*****