Ateşi Kes!

 

Çocuklar ağlıyor derinlerimde… Kimi uykusuz kimi aç kimi yalnız ama hepsi garip… Susturamıyorum… Ateşler yükseliyor yuvalardan. Dağılmış ocaklar görüyorum; yakamıyorum… Çığlıklar vuruyor yüreğime… Sarsılmıyor değilim, sarsılıyorum. Ama öpemiyorum uf olmuş minik elleri…

Kes şu ateşi, diye haykırmak istiyorum dünyaya… Sonra, tüm ateşlerin yaratıcısına duayı hatırlıyorum. Elimden gelenler, gönlümden geçenlerin tesellisi oluyor… Ama bu bir tatmin değil… Olamaz, olmamalı; biliyorum.

Elinde boş kaplarla, soğukta bekleyen çocukları izliyorum; tüm dünya gibi. Kabına aş bulamayacak belki ama o kabı dolduran rahmete boyun eğiyor minik başlar. İşte bunu bir tek, asıl adresi bilenler görüyor.

Anneler var ekranımda… Bebeği ağlarken vereceği süt kesilmiş… Anneler var ekranımda; sütünü verecek evladı kalmamış. Anneler var yanı başımda; sıcak yatağından sıcak mutfağına gitmeyi başarı bilmiş… Maması hazır bebeklerin, o bebeklerden hiç farkı yoktu. “Benim çocuğum” dediklerimizi farklı gördük belki. Oysaki Ammar’ın, Seray’ın, Yusuf’un, Meryem’in, Halid’in sahibi kimse, seninkinin sahibi de O’ydu…

Ey insan!

Şuan okuyorsun… Ama kaç kişi okursa okusun, çok ama çok azımız aynı hissediyor. Çünkü, insanların çoğu hüsrandadır. Elbette, perde kapanmadan bilinmez; hangimiz azınlık, hangimiz çoğunluk. Sadece umut eder insan… Fırsatlar kovalar azınlık olmak için…

Filistin bir kağıttı, biz kalem… Yazılanlar yazıldı… Silen, istediğini sildi yazılanlar hatırına… Büyük fırsattı!

Ekranıma haberler düşüyor; ateşkes, diye başlayan… Kimler imza attı; pek ilgilenmiyorum. Ateşlerin sahibi, ateşi keser istediği vakit. Ben ne yazdım o kağıda; bunun derdindeyim… Tüm kağıtların toplandığı bir sonu var bu sınavın.

Öyle ateşler vardır ki ırmaklar akar zemininden… Öyle ateşler de vardır ki su zannedilen…

Öyle bir çoğunluk ki ateşi su, suyu ateş zanneden… Ve öyle bir azınlık ki gerçeği gördüğü için ateşe atılan… Ve bu öyle bir senaryo ki ateşi bir anda su, suyu bir anda ateş olabilen. Sen mancınıkta olmayı göze alabildin mi, sadece bununla ilgilen…

Ateşler var, birgün kesilir… Ateşler var, hep yanar… Sen hangisini seçtin?

  *****

Deneyimsel Tasarım Öğretisi Kim Kimdir? Semineri, insan tanıma becerilerimizi geliştirmek ve buna göre iletişimimizi daha kaliteli bir seviyeye getirmek için tasarlanmış özel bir programdır. Bu programda, insanları ve kendimizi daha nitelikli ve detaylı tanıyabilmek için ihtiyacımız olan bilgiler sunulur. 

Deneyimsel Tasarım Öğretisi İlişkide Ustalık Programı, kolayca anlaşılabilen, hemen hayatınıza alabileceğiniz, faydasını tüm ilişkilerinizde görebileceğiniz ve yine tüm ilişkilerinizde kullanabileceğiniz üst versiyon bir programdır. 

Deneyimsel Tasarım Öğretisi Başarı Psikolojisi Semineri, benzersiz içeriğiyle baştan sona bir strateji eğitimidir. Tüm hayatınızda ve süreçlerinizde kullanabileceğiniz, kolayca anlayıp hemen hayatınıza alabileceğiniz ve faydasını toplamda kat kat görebileceğiniz stratejiler sunar.

*****