Anılar Şimdi Gözümde Canlandılar

Saatin sesine uyanan Naz yatağından hızlıca doğruldu. Normalde alarmı sık sık ertelerdi fakat bugün sınavı olduğu için geç kalmak istemedi.

Ders çalışmayı son güne bıraktığı için sabahladı. Sabaha karşı çok az kestirip uyandığından üzerinde ayrıca sersemlik vardı. Koridorda karşılaştığı annesine bir şeyler söyledi ve geçti. Annesi genelde onun ne demek istediğini anlamakta zorlanırdı. Çünkü kurduğu cümleler devrik olur, bir de yetmezmiş gibi kelime sonlarını da yuvarlayarak konuşurdu. 

Bir gün annesi ‘’Günaydın kızım. Ne dediğini duymadım?’’ dediğinde ‘’Anne bana yiyecek bir şeyler hemen hazırlar mısın? Dediklerimi tekrarlatma acelem var!’’ diye cevap verdi.

Hazırlandıktan sonra kendini sokağa attı. Attı, çünkü binadan çıkışı bir düşme hızındaydı. Telaşla bindiği otobüs ile neyseki okulun önünde indi ve sınava yetişti. 

Sınav sonrası arkadaşlarıyla durum değerlendirmesi yapmak istese de birkaç soruyu acele edip yanlış anladığını fark edince canı sıkıldı ve eve dönmeye karar verdi.

Evde de annesinin sınavı  soracağı aklına geldi ve canı daha da sıkıldı. Bunun üzerine, yürümek istedi. Tempolu yürüyüşünün sonunda nefes nefese eve geldi. Doğrudan odasına girmeyi hayal etmişti ama ne mümkün; komşular onlardaydı ve salona onların yanına geçti.

Yanlarına girdiğinde; sıra verilmeksizin, heyecanla her biri doğum anılarını paylaşıyordu. ‘’İnsanlar ne kadar da kendini tekrar ediyor, sürekli aynı şeyleri konuşmaktan sıkılmıyorlar mı? Bunca yaşanmış yıllara rağmen neden 30-40 yıl önceki hamilelik ve doğum anılarını konuşurlar ki…’’ diye düşündü.

Dedesi tornacılık yaparken eli yanarak sıcakta nasıl çalıştığını, ninesinin hacca giderkenki on günlük otobüs yolculuğunu ve annesinin üç küçük çocuğunu eski zamanlarda nasıl büyüttüğünü, babasının askerlik anılarını defalarca dinlemişti .

Nedir insanların, bazı anılarını diğerlerinden ayırıp, defalarca anlatmak istemelerindeki sır?

İnsanlar, acı çektiği, çabalayıp durduğu, sıkıntılara göğüs gerdiği zamanları unutmaz. Bunlar, genellikle yeni başlangıçlarda yaşanır. O zamanlar zordur, sonrasında bir ferahlama dönemi gelir. Fakat rahatlık dönemlerinde, o sıkışmışlığı yaşadığı günleri anar insan. Andıkça bir tebessüm belirir yüzünde . 

Oysa onu yaşarken öyle değildir, kısıtlı imkanlarla çok bedeller ödenir. Şimdi anlatırken keyif veren bir hale dönüşmüştür.

Bunu fark eden Seda; ‘’Hayatın aslında hızlı hızlı yaşayarak, geçiştirilecek bir şey olmadığını düşündü.’’ O da zorlandığı okul anlarını zihnine yazmaya karar verdi. Çünkü gün gelecek okulda sorun yaşayan birilerine bu günlerini anlatarak yanında olacağını hayal etmeye başladı. 

İnsan, çok çabaladığı dönemlerin, bir gün hatırladıkça özlenecek bir anı olacağını unutmadan yaşasa , kendini daha sakin ve huzurlu hissetmeye başlayacaktır. Doğru sebepler, doğru sonuçlara gebedir nihayetinde. 

Gerçek, mutlaka gerçekleşir...

 ***** 

Deneyimsel Tasarım Öğretisi Kim Kimdir? Semineri, insan tanıma becerilerimizi geliştirmek ve buna göre iletişimimizi daha kaliteli bir seviyeye getirmek için tasarlanmış özel bir programdır. Bu programda, insanları ve kendimizi daha nitelikli ve detaylı tanıyabilmek için ihtiyacımız olan bilgiler sunulur. 

Deneyimsel Tasarım Öğretisi İlişkide Ustalık Programı, kolayca anlaşılabilen, hemen hayatınıza alabileceğiniz, faydasını tüm ilişkilerinizde görebileceğiniz ve yine tüm ilişkilerinizde kullanabileceğiniz üst versiyon bir programdır. 

Deneyimsel Tasarım Öğretisi Başarı Psikolojisi Semineri, benzersiz içeriğiyle baştan sona bir strateji eğitimidir. Tüm hayatınızda ve süreçlerinizde kullanabileceğiniz, kolayca anlayıp hemen hayatınıza alabileceğiniz ve faydasını toplamda kat kat görebileceğiniz stratejiler sunar.

*****