Uyumlanıp Var Olmak Mı? Yoksa...

Ah seneler ne kadar da hızlı geçiyor; sanki dün gibi diye düşündü Selma. Bazen çocuklarına, torunlarına “Benim hayatımı, yaşadıklarımı yazsam roman olur!’’ diye anlatırdı.

Selma dört çocuklu bir ailenin en büyük kızıydı. İstanbul’da, varlıklı bir ailenin kızı olarak dünyaya gelmişti. Ama o yıllar, insanların varlıklarıyla övündüğü, gösteriş yaptığı zamanlar değildi. Bu çok ayıp karşılanırdı. 

Bir gün teyzesi; eniştesi, yanlarında yakışıklı bir genç ve annesiyle çıkageldi. Yakışıklı genç, eniştesinin subay olan kardeşiymiş. Selma hiç üzerinde durmadı. Zaten çok misafirleri olurdu.  

Bir kaç gün sonra, bu ziyaretin sebebi belli oldu. Selma’yı o yakışıklı teğmene istiyorlardı. Selma “Babam beni uzağa hiç vermez.” diye düşündü. Ama hiç de düşündüğü gibi olmadı. Eniştesi diller dökerek Selma’nın sözünü almayı başardı. Söz kesildikten sonra, genç adamın tayini Ağrı’nın bir köyüne çıktı. Anne babasına kardeşlerine çok düşkün olan genç kız, ilk defa, yaşadığı o büyük şehirden çıkıp, vatanın bir ucundaki sınır köyüne, toprak bir eve gelin gitti. 

İlk zamanlar bu ona çok zor gelse de, eşinin sevgisi şefkatiyle avunuyordu. Evinde o yılların en büyük lüksü olan buzdolabıyla büyüyen kız, burada tel dolapta yiyecekleri bozulmadan saklamayı, eti kavurup kullanmayı, her gün az yemek pişirip bitirmesi gerektiğini öğrendi. Bulunduğu yere ve ortama uyum sağlaması gerekiyordu. 

Öyle ya, bulunduğu yere uyum sağlayamayan hiçbir şey orada var olamıyordu.

Doğa da bulunan bütün canlılar da bulundukları ortama uyum sağlamak zorundadırlar. Aksi takdirde yok olup giderler… Bu doğanın kanunudur ve insan da buna dahildir…

Selma da bulunduğu ortama yavaş yavaş uyum sağladı. Hayvanları çok severdi. Bahçeye tavuk ve kuzu aldırdı. Onlarla oyalandı. On sekiz ay sonra eşinin oradaki görevi bitti. Ailesine kavuşacak olmanın mutluluğu yanında, orada kader birliği yaptığı dostlarından, onların oyalandığı çocuklarından, bahçesinde beslediği hayvanlarından ayrılmak ona zor geldi. Çünkü orada emeği vardı. 

İstanbul’a dönerken artık bir anne adayıydı. Şimdi anneliğe, bu hayata uyum sağlaması gerekiyordu. Hayat böyle değil miydi zaten!? Hayatın insanlardan istediği neydi? Hayat sınavında karşına çıkan soruları cevapla ve geç. 

Çözülemeyen, cevaplanmayan her soru insana sorun olarak döner ve içinden çıkılamaz bir hal alır.  İnsan bu hayatta; ya çözüm marifetini geliştirir ilerler ya da hem kendine hem de başkalarına ayak bağı olup olduğu yerde takılıp kalır.. Seçim insanın kendi elinde!

Hep doğruyu seçmek dileğiyle…        

 ***** 

Deneyimsel Tasarım Öğretisi Kim Kimdir? Semineri, insan tanıma becerilerimizi geliştirmek ve buna göre iletişimimizi daha kaliteli bir seviyeye getirmek için tasarlanmış özel bir programdır. Bu programda, insanları ve kendimizi daha nitelikli ve detaylı tanıyabilmek için ihtiyacımız olan bilgiler sunulur. 

Deneyimsel Tasarım Öğretisi İlişkide Ustalık Programı, kolayca anlaşılabilen, hemen hayatınıza alabileceğiniz, faydasını tüm ilişkilerinizde görebileceğiniz ve yine tüm ilişkilerinizde kullanabileceğiniz üst versiyon bir programdır. 

Deneyimsel Tasarım Öğretisi Başarı Psikolojisi Semineri, benzersiz içeriğiyle baştan sona bir strateji eğitimidir. Tüm hayatınızda ve süreçlerinizde kullanabileceğiniz, kolayca anlayıp hemen hayatınıza alabileceğiniz ve faydasını toplamda kat kat görebileceğiniz stratejiler sunar.

*****