Deneyimsel Tasarım Öğretisi - DTÖ

Ana içeriğe atla

Deneyimsel Tasarım Öğretisi

Deneyimsel Tasarım Öğretisi (DTÖ), sunduğu stratejilerle insanların dününden daha başarılı ve daha mutlu olmalarına destek olur.

Bu Blogda Ara

Deneyimsel Tasarım Öğretisi
Kim Kimdir?
İLİŞKİLERDE USTALIK
Başarı Psikolojisi
YAHYA HAMURCU KİMDİR
SESLİ YAZI
KUDÜS YAZI DİZİSİ

Deneyimsel Tasarım Öğretisi
Kim Kimdir?
İLİŞKİLERDE USTALIK
Başarı Psikolojisi
YAHYA HAMURCU KİMDİR
SESLİ YAZI
KUDÜS YAZI DİZİSİ

Deneyimsel Tasarım Öğretisi
Kim Kimdir?
İLİŞKİLERDE USTALIK
Başarı Psikolojisi
YAHYA HAMURCU KİMDİR
SESLİ YAZI
KUDÜS YAZI DİZİSİ

amaç etiketine sahip yayınlar gösteriliyor

Tümünü göster

Kayıtlar

Öne Çıkan Yayın

Başarı Psikolojisi - DTÖ Seminerler

tarih: Şubat 14, 2024

Bağlantıyı al
Facebook
X
Pinterest
E-posta
Diğer Uygulamalar

Başarı Psikolojisi - Oyun

tarih: Haziran 17, 2025

amaç başarı hedef oyun +0 öykü

amaç başarı hedef oyun öykü

Bağlantıyı al
Facebook
X
Pinterest
E-posta
Diğer Uygulamalar

Başarı Psikolojisi-AMAÇ

tarih: Nisan 16, 2025

amaç süreç +0 yön

amaç süreç yön

Bağlantıyı al
Facebook
X
Pinterest
E-posta
Diğer Uygulamalar

Diğer yayınlar

Deneyimsel Tasarım Öğretisi Blog

Deneyimsel Tasarım Öğretisi
Kim Kimdir?
İlişkilerde Ustalık
Başarı Psikolojisi

Translate/Çeviri

Son Yayınlananlar

Gazze'de Bir Gün - Baba

Baba evin direği; varlığıyla yuvayı ev yapan ve ayakta tutan... Baba evin merhameti; kol kanat geren ve koruyup, kollayan... Baba en iyi öğretmen; öğreten, yol gösteren, destekleyen... Baba demek çok şey demek; varlığı şükür sebebi, ailesine kattıkları nimet... Baba; atadır, soydur, yoldaştır, çınardır... ... Bir baba.... Evladının, eşinin saçının teline zarar gelsin istemezken, Gazze'de bir çok baba, kefenli çocuğunu eline verdiklerinde sevinendir. Moloz yığınları arasında aramadığı için şükredendir... Gazze'de bir baba, ikiz evlatlarına kimlik çıkarmak için gidip döndüğünde, evinin bombalandığını görendir. Gazze'de fedakarlığın, merhametin, inanmışlığın, çaresizliğin yine de şükrün beden bulmuş halidir baba... Aş evinden eli boş dönerken, göz yaşına hakim olamayandır; onu bekleyen dört aç çocuğu varken... Her şeye rağmen dimdik ayakta durmaktır Gazze'de baba olmak... Dayanakları sağlam, Şükürleri bol ve temaslı, Dilleri dualı, Cesaretin beden bulmuş halidi...

Gazze'de Bir Gün 6 - Kurban Bayramı

Köyden şehre inmiş kurbanlıklar... Telaş içinde insanlar… El sıkışmalar... Bir hayli keyifli pazarlıklar; çetin… Bayramlıkları alınmış, babasının yolunu gözleyen masum çocuklar… Pencereden bahçedeki kurbanlıklara bakan güleç çocuklar… Bayram için bıçaklar bileylenmiş, et poşetleri hazır, kovalar yıkanmış ve tertemiz… Bir yıl boyunca olan vazgeçişlerin, sakınmaların karşılığıdır Kurban Bayramı… Gazze’de de neşeli, keyifli, heyecanlı geçiyordu Kurban Bayramı… Ta ki iki sene öncesine kadar… … Kurban, Hak yolunda vazgeçiştir; İbrahim’in İsmail’i vermesi üzerine indirilen koç gibi... Meryem’in susmasının karşılığında İsa’nın konuşması gibi… Adem’in tövbesinin karşılığında, affedilmesi gibi… Zekeriya’nın duasına karşılık Yahya’sına kavuşması gibi… Hacer’in teslimiyetinin karşılığında verilen Zemzem gibi… ... Peki sen ne için, neyden vazgeçtin? … Filistinliler en çok canlarından vazgeçti… Ölümü göze alıp canlarını kurban ettiler. En sevdiklerine bir an şüphe duymadan ve gayet mutlu olara...

Gazze'de Bir Gün 5 - Gıda Kolisi

Eriğime tuz basarken aldım haberini. Sana yine havadan yiyecek atmışlar Gazze’m. Az önce bu da ekşiymiş, tuzla yenir, demişti annem erik için. Haklıydı, tuzlayınca gerçekten daha güzel oldu. Ama biliyor musun, seni duyduktan sonra tadı daha da acılaştı, tuzlamama rağmen. Sonra durdum, devam edemedim, daldım düşüncelere. Sahi, temiz ulaşır mı paketler onlara? Yoksa yine her yer un olur da kumların arasından mı toplar Gazze? Havada temiz yakalamak için koşarken düşer misin? Aylardır giydiğin kıyafetin dahada mı kirlenir Gazze? Denize düşenlere yetişmek için kulaçlarını, kalan son gücünle atacak mısın Gazze? Çadırda, biraz bir şeyler getirirsin belki diye yüzü gülen annen, kapıda cenaze haberini mi alır yoksa Gazze? Dünyaya insanlığı öğretirken sen, biz hala boykot etmemek için yol buluyor muyuz yoksa? Boykot çağrısı yaparken topluma ün salmış kişiler, hala görmüyor muyuz seni? Seni yok etmeye çalışıyorlarken, yok olanın bizim insanlığımız olduğunu görüyor muyuz? Bu kadar hareketli, ...

Gazze'de Bir Gün 4 - Masum

İnsan gözüyle görür, kulağıyla duyar. Çocukken bize böyle öğretmişlerdi. Değil mi? Şimdi anladığım bir şey var ki göz, görmek; kulak, duymak için yeterli değil. Küçük bir çocuk… Üstü başı toz içinde, gözlerinde korku ve yaşlar. Ağlıyor… Çocuk denecek yaşta bir genç kız, ailesi yok. Bir çadır kentte bebek kardeşine, mama bulma telaşında. Bir çocuk… Karnı aç.... Kendisine yemek kalmadığını gördüğünde, gülme krizine giriyor. Açlıktan uyuyamıyor. Tüm yakınlarını bir patlamada kaybetmiş çocuklar... Korku ve çaresizlik içinde kıvranıyorlar. Hastaneler yıkılmış, tıbbi malzeme yok. Okullar yerle bir olmuş. İbadethaneler kırılmış, dökülmüş. Güvenlik, yaşam hakkı, sözlüklerden silinmiş. Yardımın bile ulaşamadığı bir bölgede, bir millet Gazze’de zalimlerin eline terk edilmiş. Peki, nerede bizim gözlerimiz? Nerede kulaklarımız? Yoksa… Kalp izin vermediği için mi? Göz görse de akıl edemiyor... Kulak duysa da algılayamıyor. İnsanlık, yalnızca kendi rahatını önceleyen bir kukl...

Gazze'de Bir Gün 7 - Kıyas

Güneşin doğmasıyla beraber yeni bir güne daha uyandık; belki yeni bir haftaya, belki yeni bir aya, belki de yeni bir yıla… Kim bilir! Yeni bir günü diğer günden ayırt edecek olan nedir peki? İnsanın yapıp ettikleri mi? Elde ettikleri mi? Kazançları mı? Sahi, kıyas ne olmalı? İnsanın kıyası , ne kazandığıyla ilgilidir, ne elde ettikleriyle ne de başkasıyla! Ama insan kendi durumunu anlamak başkalarının hayatına bakar. Başka hayatlara imrenir aslında; “keşke benim olsaydı, bize de şans güler mi?” diye serzenişler ve daha niceleri… Kıyasını kendinden daha iyilerle, imkanı daha fazla olanla yapar. O zaman bir de şöyle kıyaslayalım: · Gazze’ de bir anne düşünün; artık ailesine mis gibi sofralar hazırladığı mutfağı yok, rengarenk olan mutfak artık moloz yığını ve eski bir kap bulabildiyse ne ala! Gidip aş evinden evlatlarına yemek almak için… Bizde de çeşit çeşit bardaklar, tabaklar varken hala yenisini almayı düşünürken! Ama bu yeni çıktı derk...

Haklısın!

İnsan… Cevapları sonsuzmuş gibi zannedilen, oysa sadece iki şık arasında seçimler yapan. İyi mi, kötü mü? İnsan var iyiliğe iyilik diyen, İnsan var iyiliğe kötülük diyen, İnsan var kötülüğe kötülük diyen, İnsan var kötülüğe de iyilik diyen… Evet haklısın arkadaşım! O bana anlattığın insan kötü davrandı… Evet haklısın arkadaşım! O çok haksızlık yaptı… Ve canın acıdı anlıyorum. Kötülüğe neden iyilik olsun ki hak etmiyor dedin… Sana nasıl haksızsın derim? Sadece sen kazan istiyorum, güçlen istiyorum… Kötüye iyilikle karşılık vermek çok üst düzey bir gücün eseridir… İyiliğe iyilik yapmak güzeldir… Ama kötülüğe iyilikle karşılık vermek çok çok güzeldir… Her iyilik, sahibini arındırır… Biliyorum çok zor ama sen arınmak istemez misin? Zor bir savaştan galip çıkmak istemez misin? Hangi insan olmak istersin? Çoğunun kolayca yapabildiği yapan bir insan olmak mı? Yoksa pek azının yapabildiğini yapan bir insan olmak mı? Günümüzdeki iyilikten...

Gazze'de Bir Gün 3 - Sarı Tişörtlü Çocuk

“Sarı tişörtlü, dört yaşında bir çocuk gördünüz mü?” diye sordu bir kadın. Annesi değildi... Ama bir canı yitirmiş annenin, o tarifsiz telaşı vardı yüzünde. Zaman, onun için başkasında aktığı gibi akmıyordu sanki. Adımları, bir insanın adımı değil, yüreği paramparça bir kalbin yankısıydı adeta. Sonunda bulundu sarı tişörtlü çocuk; her fırsatta parka kaçıyormuş meğer. Belki de annesini kaybettiğinden beri… Kanser almıştı elinden o sıcak sesi, o güvenli kucağı. Binlerce sarı tişörtlü çocuk… Annesiz büyüyor şimdi. Kimi Gazze’de, yıkılmış bir duvarın dibinde, bir taşla oynuyor kimi... Gökyüzüne bakıyor bazıları; belki de orada bir ses duyarım diye… “Acıktın mı yavrum?” diyen bir ses… Ama ses yok. Sadece uçak sesleri var orada artık. Sadece sirenler ve enkazın çığlığı. Gazze’de bir park kaldı mı çocuklar? Bir kaydırak? Bir ağaç? Bir annenin eteği? Varsa da toprak altında. Yoksa da üzülmeyin… RAB, sizin için, yeryüzünden çok daha güzel parklar hazırlı...

Başarı Psikolojisi - Oyun

Başarı Psikolojisi-OYUN Her problemin çözümü var mı? Videoyu izlemek için aşağıdaki resme tıklayınız. ***** Deneyimsel Tasarım Öğretisi Kim Kimdir? Semineri, insan tanıma becerilerimizi geliştirmek ve buna göre iletişimimizi daha kaliteli bir seviyeye getirmek için tasarlanmış özel bir programdır. Bu programda, insanları ve kendimizi daha nitelikli ve detaylı tanıyabilmek için ihtiyacımız olan bilgiler sunulur. Deneyimsel Tasarım Öğretisi İlişkide Ustalık Programı , kolayca anlaşılabilen, hemen hayatınıza alabileceğiniz, faydasını tüm ilişkilerinizde görebileceğiniz ve yine tüm ilişkilerinizde kullanabileceğiniz üst versiyon bir programdır. Deneyimsel Tasarım Öğretisi Başarı Psikolojisi Semineri, benzersiz içeriğiyle baştan sona bir strateji eğitimidir. Tüm hayatınızda ve süreçlerinizde kullanabileceğiniz, kolayca anlayıp hemen hayatınıza alabileceğiniz ve faydasını toplamda kat kat görebileceğiniz stratejiler sunar. *****

Hacer Gibi Olmak...

Bilir misin? Süt emen evladına su arayan o muazzam güzel kalpli anneyi… Issız bir çölün ortasında evladıyla kalmıştı… Korunmaya muhtaç bir halde hiçbir şeyden korkmadan… Mütevazi o iki tepenin arasında canla başla koşmaya başlamıştı… Arayıştaydı… Bir uçtan bir uca koşuyordu. Susuzluğunun giderileceğini, zayi olmayacağını umut ederek… Bir noktadan bir noktaya koşuyordu zemzem çıkacağını bilmeden… Annelik şefkatiyle tüm gücünü sarf ediyordu. Sıcak tepelerde takati tükeninceye kadar koştu… Vee… İşte sıcak sinelerini serinleten susuzluğunun giderildiği o an… Kurak vadide, hayat suyu zemzeme kavuşma… Su fışkırdı, heyecanla elleriyle etrafını çevirdi… Zemzem oldu… Ne muazzam örnek… Hacer ve zemzem… Ne çok şey anlatır bize… Yeter ki doğru kapıdan gir… Yeter ki niyetin iyi olsun.. Yeter ki hedefin olsun… Yeter ki hayat mücadelende gayretin olsun… Y eter ki korku ile ümit arasında ümidin fazla olsun… Yeterki vazgeçme…...

Susuyorsak Bir Sebebi Var!

Sosyal medyada gördüğüm bir yazı oldukça etkilemişti beni… “10 yıllık arkadaşım bir yıldır konuştuğu görüştüğü erkek arkadaşını bize söylememiş. Dün akşam aile arasında söz kesmişler, onu da söylemedi. Neden sakladın diye sorunca; nazar değerdi diyor. Ben de su içsem anlatıyorum sonra su boğazımda kalıyor…” Ne düşündürücü öyle değil mi? Halbuki bizim en iyi yaptığımız şeylerden biri; güzel bir şeyleri hemen çevremize aktarmak, mutluluğumuzu paylaşmak… Burada niyetimiz sevincimizi paylaşmaktı halbuki… Sürecimize iyi bir niyetle başlıyoruz aslında. Fakat sonrasında olaylar hemen patlak veriyor. Halbuki güzel bir şey yapmıştık; sevdiklerimizle mutluluğumuzu paylaşmıştık. Bunda ne vardı ki? Niyet temiz, anlatılan güzel, işin ucunda keyif de var… Eee sorun nerede ki?! Yeni bir işe başladığımızda işin güzelliğinden, parasından pulundan, patronun iyiliğinden, ortamın güzelliğinden bahsederiz. Yeni ev ya da araba aldığımızda hemen sevdiklerimize evimizi göstermek, arabamızla iki tur attırmak i...

Arşivleme

Haziran 20255
Mayıs 20256
Nisan 20254
Mart 202529
Şubat 20255
Ocak 20259
Aralık 202410
Kasım 202411
Ekim 202412
Eylül 20249

Ağustos 20244
Temmuz 20249
Haziran 202410
Mayıs 20247
Nisan 202415
Mart 202414
Şubat 202415
Ocak 20243
Aralık 20235
Kasım 20233
Ağustos 20231
Temmuz 20231
Haziran 20231
Mayıs 20232
Nisan 20232
Mart 20233
Şubat 20231
Ocak 20232
Aralık 20223
Kasım 20222
Ekim 20225
Eylül 20221
Ağustos 20226
Temmuz 20222
Kasım 20192
Temmuz 20191

Daha fazla göster Daha az göster

Blogger tarafından desteklenmektedir